Wednesday, May 11, 2011

ये पड अशी निवांत - 1

1/2
ये पड अशी निवांत.... ...... घाबरू नकोस,
कईक वर्षांचा थकवा दिसतोय तुझ्या चेहऱ्यावर,
समजायला लागल्यापास ून हे शरीराचं धन जपत असशील.
अगदी जागेपणी आणि झोपल्यावरह ी सुद्धा ...पण काळजी करू नकोस...
ये पड अशी निवांत.... ...... घाबरू नकोस.
तुझं शरीर हे तुझंच आहे ...तुझं मनही तुझंच आहे....... .
त्याही पेक्षा तुझी ईच्छा हि देखील तुझीच आहे....
तुझ्या ईछेशिवाय तुला स्पर्शही होणार नाही माझा.
झालाच तर सहजतेचा असेल तो, पण खटाटोपाचा कधीही नसेल.
हे वचन मी पाळेन जन्मभर .......... विसरू नकोस.
ये पड अशी निवांत.... ...... घाबरू नकोस.
तूच ये घन बनून आणि बरस तुला हवं तितकं माझ्यावर..
माती पहिल्या पावसाचे तुषार झेलतेना जसे,
तसंच माझं शरीर, मन, त्या झेलतील.
नवखे आहेत या प्रांतात ......... अगदीतुझ्यासारख ेच.....
त्यांनाही नीट चालता येत नाही...... ..
उलट तूच वाट दाखव तुला जमल्यास... ..
ये पड अशी निवांत.... ...... घाबरू नकोस.
जन्मलेलं पाखरू जसं पहिल्यांदा भिजतं ना पावसात,
तसंच काहीसं होणार आहे.
आणि मी हि रोमारोमाचं पात्र करून सामावून घेईन तुला त्यात.
इथे या पूर्वी कधीशब्दाचा पाऊस पडला नाहीये,
गंधाचा वारा देखील फिरकला नाहीये,
रुपाची चित्रे दिसली नाहीत कि, रसाची चवही चाखली नाहीये,
आणि स्पर्शाची लाटच काय पण तरंग देखील आलेला नाहीये.

No comments:

Post a Comment