आई म्हणोनी कोणी

आई' महणोनी कोणी, आईस हाक मारी - यशवंत

आई' महणोनी कोणी,
आईस हाक मारी

ती हाक येई कानी,
मज होय शोकारी

नोहचे हाक मात,े
मारी कुणी कु ठारी

आई कुणा महण ू मी, आई घरी न दारी

ही नयनू ता सखु ाची, िचती सदा िवदारी

सवामी तीनही जगाचा आईिवना िभकारी ---

चारा मुखी िपललानचया, िचमनी हलूच दईे

गोठात वासाना , या चाटतात गाई

वातसलय ह े पशंुच,े मी रोज रोज पाही

पाहन अंतरातमा, वाकुळ मात होई

वातसलय माउलीच,े आमहा जगात नाही

दभु ारगय यािवना का, आमहास नाही आई ........

शालेतुनी घराला, येता धरील पोटी

काढून ठेवलेला, घालील घांस ओठी

उषटा तशा मुखाचया, धावेल चंुबना ती

कोण तझु यािवना ग,े का या करील गोषी

तुझयािवना गे कोणी, लावील सांजवाती

सांगेल ना महणाया, आमहा 'शुभं करोती'.........

ताइस या कशाची, जाणीव नाही काही

तया सान बािलकेला, समजे न यात काही

पाणी ततारना , नते ात बावरे ही

ऐकु नी घ े परंत ु आमहास नाही आई

सांगे तसे मुलीना आमहास नाही आई

त े बोल येत कानी, आमहास नाही आई ................

आई, तुझयाच ठाई, सामथय र नंिदनीचे

माहरे मंगलाच,े अदतै तापसाचं े

गांभीय र सागराचे, औदायर या धचे े

नेतात तेज नाच े , तया शांत चिं दकेचे

वासतव या गुणांच,े आई तझु यात साच.े ..............

गंुफु नी पवू रजाचं या, मी गाइले गुणांला

साया र सभाजनांनी , या वािनल े कृ तीला

आई, करावा त ू नाहीस कौतुकाला

या नयुनतेमुले ही, मज तयाजय ही पुषपमाला

पंचारती जनांची, ना तोषवी मनाला

पाही जीव बालकाचा, तव कॉतकु ा भुकेला..........

येशील त ू घराला, परतून केधवा गे

दवडू नको घडीला, य े य े िनघून वेग े

ह े गंुतल े जीवाचे, पायी तझु याच धाग े

कतवर माउलीच,े करणयास येई वेग े

रसणार मी न आता, जरी बोलशील रागे