जन गण मन अधिनायक जय हे भारत भाग्य विधाता

जन गण मन अधिनायक जय हे
भारत भाग्य विधाता
पंजाब सिन्ध गुजरात मराठा
द्राविड़ उत्कल बंग
विन्ध्य हिमाचल यमुना गंगा
...उच्छल जलधि तरंग
तव शुभ नामे जागे
तव शुभ आशिष मागे
गाहे तव जय गाथा
जन गण मंगल दायक जय हे
भारत भाग्य विधाता
जय हे जय हे जय हे
जय जय जय जय हे
अहरह तव आव्हान प्रचारित,
सूनि तव उदार बाणी,
हिन्दू बौद्ध सिख जैन,
पारसिक मुसलमान ख्रिस्तानी ,
पूरब- पश्चिम आशे,
तव सिंहासन पाशे,
प्रेमहार यश गाथा,
जन- गण-ऐक्य-वि धायक,
जय हे भारत- भाग्य-विधा ता,
जय हे, जय हे, जय हे,
जय जय जय जय हे
पतन-अभ्युद य-वन्धुर-प ंथा,
युगयुग धावित यात्री,
हे चिर-सारथी,
तव रथ चक्रेमुखरि त पथ दिन-रात्रि
दारुण विप्लव-माझ े
तव शंखध्वनि बाजे,
संकट-दुख-श ्राता,
जन-गण-पथ-प रिचायक जय हे
भारत-भाग्य -विधाता,
जय हे, जय हे, जय हे,
जय जय जय जय हे
घोर-तिमिर- घन-निविङ-न िशीथ
पीङित मुर्च्छित- देशे
जाग्रत दिल तव अविचल मंगल
नत नत-नयने अनिमेष
दुस्वप्ने आतंके
रक्षा करिजे अंके
स्नेहमयी तुमि माता,
जन-गण-दुखत ्रायक जय हे
भारत-भाग्य -विधाता,
जय हे, जय हे, जय हे,
जय जय जय जय हे
रात्रि प्रभातिल उदिल रविच्छवि
पूरब-उदय-ग िरि-भाले, साहे विहन्गम, पूएय समीरण
नव-जीवन-रस ढाले,
तव करुणारुण-र ागे
निद्रित भारत जागे
तव चरणे नत माथा,
जय जय जय हे, जय राजेश्वर,
भारत-भाग्य -विधाता,
जय हे, जय हे, जय हे,
जय जय जय जय हे

असं का होत?

असं का होत? कुणीतरी खुप आवडायला लागतं....
अनं ते आवडण, एकाकी मनाला वेड लाऊ लागतं......
असं का होत? कुणाचीतरी खुप आठवण यायला लागतें...
अनं ते आठवणच, आयुष्याचा प्रत्येक क्षण व्यापु लागतें....
असं का होत? कुणीतरी ह्र्दयाच्या खुप जवळ येतं........
अनं ते जवळ येण,आपल्यालाच आपल्यापासुन खुप दुर घेऊन जाते......
असं का होत? कुणीतरी आधारासाठी हात देऊ लागतो.......
अनं तो आधाराचा हातच जगण्याचा आधार होऊन जातो.......
असं का होत? कुणीतरी क्षणभर आनंद देऊन जातो.....
अनं तो आनंदच सगळ्या दुःखानंच मुळ होऊन जातो....
असं का होत? कुणासाठीतरी जगावास वाटतं......
अनं जगावास वाटतानाच, मरणाला कवटाळाव लागत......
-fb

अशीही कधी वेळ येते

अशीही कधी वेळ येते , जेव्हा तुं समोर दिसत नाहीस , कुणाचाही चेहरा मग तुजाच समजून बघावा लागतो , निरव शांततेतही कुणाचाही आवाज , मग तुजाच समजून ऐकावा लागतो
-fb

ही अखेरची तुझी आठवण…

ही अखेरची तुझी आठवण
यापुढे माझ्या मनात
तुझे येणे जाणे असणार नाही…
यापुढे तुझ्या आठवणींचं चांदणं
माझ्या मनात बरसणार नाही…..
यापुढे कधीही तुझ्या आठवणींचा पाऊस
माझ्या मनाच्या अंगणात
रिमझिमणार् नाही….!
तुझा हळवा प्रेमळ आपलेपणा
जसा स्वीकारला होता
तसाच तुझा माझ्यावरचा रागही मंजूर…!
म्हणूनच, हे अखेरचे काही अश्रू,
फक्त तुझ्यासाठी…
पण यापुढे माझ्या आसवांच्या मैफिली
तुझ्यासाठी जमणार नाहीत…
आणि हे अखेरचे काही शब्द ,
फक्त तुझ्यासाठी…
पण यापुढे माझ्या कविता
तुझ्या आठवणी मागणार् नाहीत…
यापुढे कधीही माझ्या कविता
तुझ्यासाठी असणार् नाहीत…
ही अखेरची तुझी आठवण…
यापुढे माझ्या मनात
तुझे येणे जाणे असणार् नाही…!
(frm fb)

तिनं माझ्या डोळ्यांत बघितलं

तिनं माझ्या डोळ्यांत
बघितलं
आणि तिला जे कळायचं ते कळलं
नकळत हातात घेतलेला हात
तिने अगदी हळूवारपणे सोडवून घेतला
मग ....
मी नाहीच थांबवू शकलो,
तिच्या पापण्यांत डोकावणारी आसवं
माझ्या मनात येणारी आठवं
' मला उशीर होतोय मी निघते म्हणत '
तिची निरोप घेणारी पावलं..

जीवन हे असंच असत

मनात खुप काही असतं साँगण्यासा रखं पण
.
.
.काही वेळा शाँत बसणंच बरं असतं ,.
.
.आपलं
दु:ख मनात ठेवून अश्रू लपवण्यातच आपलं
भलं असतं,.
.
.एकाँतात रडलं तरीचालेल
लोकाँमध्ये मात्र हसावचं लागतं,जीवन
हे असंच असतं ते आपलं असलं तरी ते
.
.
.इतरांसाठी च जगाव लागतं .....
Tyalacha ayushya mhanatat.. ..

वन्दे मातरम्

वन्दे मातरम्
सुजलां सुफलां मलयजशीतलाम्
शस्यशामलां मातरम् ।
शुभ्रज्योत्स्नापुलकितयामिनीं
फुल्लकुसुमितद्रुमदलशोभिनीं
सुहासिनीं सुमधुर भाषिणीं
सुखदां वरदां मातरम् ।। १ ।। वन्दे मातरम् ।
कोटि-कोटि-कण्ठ-कल-कल-निनाद-कराले
कोटि-कोटि-भुजैर्धृत-खरकरवाले,
अबला केन मा एत बले ।
बहुबलधारिणीं नमामि तारिणीं
रिपुदलवारिणीं मातरम् ।। २ ।। वन्दे मातरम् ।
तुमि विद्या, तुमिधर्म
तुमि हृदि, तुमि मर्म
त्वं हि प्राणा: शरीरे
बाहुते तुमि मा शक्ति,
हृदये तुमि मा भक्ति,
तोमारई प्रतिमा गडि
मन्दिरे-मन्दिरे मातरम् ।। ३ ।। वन्दे मातरम् ।
त्वं हि दुर्गा दशप्रहरणधारिणी
कमला कमलदलविहारिणी
वाणी विद्यादायिनी, नमामि त्वाम्
नमामि कमलां अमलां अतुलां
सुजलां सुफलां मातरम् ।। ४ ।। वन्दे मातरम् ।
श्यामलां सरलां सुस्मितां भूषितां
धरणीं भरणीं मातरम् ।। ५ ।। वन्दे मातरम् ।

Mann poladi. . .

हृदय फेकले तुझ्या दिशेने,
झेलाया तू गेलीस पटकन्,‌
गफलत झाली परि क्षणांची,
पडता खाली फुटले खळ्‌कन् ||
‌
हृदय फेकले तूही जेंव्हा
सुटले तेही,पडलेह ी पण
तुटले नाही-फुटले नाही
नाद निघाला केवळ खण्‌कन्‌||

गोष्ट येवढी इथेच थांबे,
अशा गोष्टींना नसतो नंतर,
खळ्‌कन्‌ आणि खण्‌कन्‌ यांतील
कधी कुठे का मिटलेअंतर||

मन पोलादी नकोच तुजसम
असो असूदे काच जरीही
फुटून जाते क्षणी परंतु
गंजायाची भीती नाही||

Jiwan gane

|| जीवन मोजकच असत||
ते हसत हसत जगायच असत,
जुळलेल नात कधी तोडायच नसत,
आनंद-दुःखा ने भरलेल हे आयुष्य असत,
कुठ काही हरवत तर कुठ काहि सापडत त्यातुन हरवलेल शोधायच असत,
पाठ फिरवून घाबरुन जायच नसत!
|| जीवन मोजकच असत||
मनात खुप काही असतसांगण्यासा रख पण...
काही वेळा शांत बसणच बर असतं,
आपल दुःख मनात ठेवुन अश्रु लपवण्यातच आपल भल असतं,
एकांतात रङलं तरी चालेल लोकांमध्ये मात्र हसावच लागतं,
जीवन हे असच असत
-(poem by Mr. Saurab mane)

|| जीवन मोजकच असत||
ते हसत हसत जगायच असत,
जुळलेल नात कधी तोडायच नसत,
आनंद-दुःखा ने भरलेल हे आयुष्य असत,
कुठ काही हरवत तर कुठ काहि सापडत त्यातुन हरवलेल शोधायच असत,
पाठ फिरवून घाबरुन जायच नसत!
|| जीवन मोजकच असत||
मनात खुप काही असतसांगण्यासा रख पण...
काही वेळा शांत बसणच बर असतं,
आपल दुःख मनात ठेवुन अश्रु लपवण्यातच आपल भल असतं,
एकांतात रङलं तरी चालेल लोकांमध्ये मात्र हसावच लागतं,
जीवन हे असच असत
-(poem by Mr. Saurab mane)